Jak wyglądają przepisy o psychologii... czyli prawne aspekty zostania psychologiem

Marzysz o tym, aby zostać psychologiem? Nic dziwnego, to fascynujący zawód, który pozwala lepiej poznać drugiego człowieka, zrozumieć jego postępowanie. To także ogromna szansa dla osób, które chcą pracować w dużych firmach i organizacjach, pełniąc rolę specjalisty od HR lub zarządzania zespołem! Tak, w takich przedsiębiorstwach psycholog biznesu okaże się niezwykle potrzebny!

Czy do zostania psychologiem wystarczy jedynie skończenie studiów psychologicznych? A może potrzebne jest coś jeszcze? Podpowiadamy, czy wymagane są aspekty prawne, aby zostać psychologiem!

Jak zostać psychologiem?

W przypadku chęci zostania psychologiem nie ma nic bardziej istotnego niż odpowiednie przygotowanie do zawodu. Jak można je zdobyć? Tutaj w grę wchodzi wyłącznie dobre wykształcenie. Osoby, które chcą znaleźć zatrudnienie jako psycholog, powinny udać się na studia psychologiczne.

Od kilku lat psychologia zajmuje czołowe miejsca na liście najchętniej wybieranych kierunków studiów w Polsce. Cieszy się ogromnym zainteresowaniem, albowiem to bardzo satysfakcjonujący zawód. Zwłaszcza w ciągu ostatnich 25 lat znacząco zmienił się sposób postrzegania pracy psychologa w Polsce.

WSB-NLU oferuje przyszłym studentom dwie możliwości kształcenia psychologicznego:

• pięcioletnie, jednolite studia magisterskie,
• 3 letnie lub 3,5 roczne studia magisterskie, z tzw. transferem ocen.

Jak wygląda zawód psychologa od strony prawnej?

W Polsce nie ma ustawy prawnej regulującej zawód psychologa. Wszystko z uwagi na brak samorządu zawodowego psychologów, które zadaniem powinno być m.in. stwierdzanie prawa do wykonywania zawodu. Jak to w rzeczywistości jest z tym zawodem psychologa od strony prawnej? Przybliżymy Wam to, albowiem… temat nie jest wcale taki prosty!

Czy istnieje akt prawny, który reguluje zawód psychologa?

Tak jak wymagające są studia psychologiczne, tak skomplikowana jest kwestia regulacji zawodu psychologa. Jak to możliwe? Przez wiele lat brakowało ustawy, która jasno określałaby wykonywanie zawodu psychologa. Ale to się zmieniło. Akt prawny został wprowadzony w 2001 r. i jest nim ustawa z dnia z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. z 2001 r. Nr 73, poz. 763).

Jednocześnie, według ustawy prawo do wykonywania omawianego zawodu powstaje… z chwilą wpisania na listę psychologów Regionalnej Izby Psychologów. Jedyny problem polega na tym, że RIP nie funkcjonują w Polsce, więc ustawowych założeń nikt nie może spełnić.

Dodatkowo jest ona co jakiś czas nowelizowana (warto więc być na bieżąco!). Pierwszy raz nową ustawą z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych, drugi raz ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Kto może posługiwać się tytułem zawodowym psychologa?

W ustawie, o której wspominaliśmy, są dwa zapisy, które mają regulować kwestię posługiwania się tytułem psychologa. Pierwszy z nich znajduje się w art. 3 ustawy, gdzie można dowiedzieć się, że „Zawód psychologa może wykonywać osoba, która spełnia wymagania określone niniejszą ustawą”.

Jednocześnie ustawa jasno określa, jakie są wymagania wobec osób, które mogą być uznawane za psychologa oraz wpisane na wspomnianą już wcześniej listę. Warunki te to:

• uzyskanie na polskiej uczelni dyplomu magistra psychologii lub uzyskanie za granicą wykształcenia uznanego za równorzędne w Rzeczypospolitej Polskiej,
• posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych,
• władanie językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu psychologa,
• odbycie podyplomowego stażu zawodowego, pod merytorycznym nadzorem psychologa posiadającego prawo wykonywania zawodu, który ponosi odpowiedzialność za czynności zawodowe wykonywane przez psychologa-stażystę.

Na czym polega zawód psychologa według polskiego prawa?

W ustawie o zawodzie psychologa znaleźć można art. 4, który wypunktowuje, na czym dokładnie polega zawód psychologa. Zaznaczone jest jednak, że w szczególności psycholog powinien się zajmować:

• diagnozą psychologiczną,
• opiniowaniem,
• orzekaniem, o ile odrębne przepisy tak stanowią,
• psychoterapią,
• udzielaniem pomocy psychologicznej.

To jednak nie wszystko. Jednocześnie w ustawie można przeczytać, że „Za wykonywanie zawodu psychologa uważa się także prowadzenie przez psychologa badań naukowych w dziedzinie psychologii lub działalność dydaktyczną w tym zakresie. Usługi psychologiczne świadczyć można na rzecz: osób fizycznych, osób prawnych, a także jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej”.

Sprawdź też:

• Testy psychologiczne, które warto znać
• 5 testów psychologicznych, które warto poznać!