Czytaj Bloga.
Psycholog dziecięcy a pedagog – czym się różnią te zawody i co wybrać?
Choć psycholog dziecięcy i pedagog zajmują się nieco innymi zagadnieniami, to często specjalności te są ze sobą mylone. W obu przypadkach specjaliści pracują z dziećmi, które zmagają się z różnymi trudnościami.
Jakie są różnice między psychologiem dziecięcym a pedagogiem? W jakich obszarach pracuje każdy z nich? Którą ścieżkę zawodową warto wybrać? Odpowiadamy!
Psycholog dziecięcy – kim jest?
Psycholog dziecięcy to specjalista, który uzyskał dyplom ukończenia studiów psychologicznych o specjalności związanej z rozwojem człowieka i dziecka. Warto, aby psycholog dziecięcy dodatkowo skorzystał z zalecanych kursów, które pomogą mu zrozumieć zasady i metody pracy z dziećmi. Powinien on posiadać odpowiednie predyspozycje i kwalifikacje, aby pracować z najmłodszymi.
Kim jest pedagog?
Pedagog to osoba, która ukończyła studia pedagogiczne i posiada tym samym kwalifikacje do pracy z dziećmi.
Pedagog najczęściej pracuje w placówkach oświaty, gdzie jest odpowiedzialny m.in. za organizowanie procesów dydaktycznych, wspieranie uczniów z trudnościami w nauce lub sprawiających trudności wychowawcze. Pedagog bierze udział m.in. w spotkaniach z rodzicami, przeprowadza wywiady środowiskowe, a także analizuje i obserwuje zachowania uczniów.
Pedagog a psycholog dziecięcy – różnice
Choć zarówno pedagog, jak i psycholog pracują z dziećmi, jest sporo różnic w zakresie specyfiki ich pracy oraz obowiązków. Pierwszą różnicą jest rodzaj uzyskanego wykształcenia – inne studia należy ukończyć, aby zostać pedagogiem, a inne, by pracować jako psycholog dziecięcy.
Kolejną różnicą jest zakres pracy i specyfika obszarów, którymi zajmuje się każdy ze specjalistów.
- Pedagog to przede wszystkim osoba wspomagająca dzieci z trudnościami wychowawczymi oraz takie, które gorzej radzą sobie w nauce. Jest również obserwatorem zachowań społecznych między dziećmi i reaguje np. w sytuacji wykluczenia z grupy. Pedagog ocenia, jak dziecko radzi sobie w środowisku szkolnym.
- Z kolei psycholog to specjalista skupiający się na trudnościach emocjonalnych dzieci i ewentualnych zaburzeniach, jakie mogą temu towarzyszyć. Patrzy na dziecko jako na jednostkę funkcjonującą na różnych płaszczyznach – nie tylko szkolnej.
To psycholog dziecięcy zajmuje się m.in. diagnozowaniem u dzieci zaburzeń, takich jak np. opóźnienie w rozwoju czy ADHD. Zajmuje się również terapią dzieci z napadami agresji czy innymi dysfunkcyjnymi zachowaniami.
- Psycholog dziecięcy może prowadzić dłuższą terapię u pacjenta (za zgodą i często obecnością rodziców), natomiast pedagog nie ma takich uprawnień. Jego zadaniem jest obserwacja uczniów i ewentualne zalecenie rodzicom wizyty np. u psychologa dziecięcego.
- Ostatnią różnicą jest miejsce pracy. Pedagog to specjalista, który pracuje w placówce oświaty, np. w szkole czy przedszkolu. Natomiast psycholog dziecięcy może również pracować w szkole, jednak nie musi.
Specjalista ten może prowadzić prywatną praktykę czy pracować np. na szpitalnym oddziale dziecięcym. Wówczas wspiera małych pacjentów i ich rodziców w kryzysie związanym z chorobą dziecka.
Psycholog współpracujący ze szkołą może również edukować zarówno rodziców, jak i uczniów, organizując spotkania czy warsztaty. Jego celem jest wspieranie dzieci w zdrowym rozwoju psychospołecznym.
Jakimi problemami zajmują się pedagog i psycholog dziecięcy?
Pedagog zajmuje się wszelkimi problemami, które mają miejsce w środowisku szkolnym. Są to nie tylko negatywne zjawiska społeczne obserwowane wśród uczniów czy trudności w nauce, ale również podejrzenie zaniedbania czy stosowania przemocy domowej.
W takiej sytuacji pedagog, wraz z nauczycielem, tzw. wychowawcą klasy, powinien przeprowadzić rozmowę z rodzicami i przyjrzeć się danej sytuacji.
Ważne jest również, aby zapewnić dziecku wsparcie pedagogiczne i psychologiczne w sytuacji kryzysowej, np. z powodu rozwodu rodziców. To trudny czas dla najmłodszych, dlatego specjaliści niosą wsparcie dzieciom również w takim obszarze.
Jakie cechy trzeba posiadać, aby pracować jako pedagog lub psycholog dziecięcy?
Przede wszystkim trzeba lubić kontakt z dziećmi i być otwartym na ich emocje – zarówno te skrywane, jak i te wyrażane nadmiernie. Dzieci potrzebują uwagi i zauważenia, a więc dobry specjalista musi wiedzieć, jak pokazać dziecku te wartości, bez jednoczesnego przekraczania jego granic i wywierania nacisku, np. na rozmowę.
W takim zawodzie warto nieustannie szkolić się i rozwijać swoją kreatywność, aby wiedzieć, jak budować poczucie bezpieczeństwa u dziecka i stworzyć komfortową przestrzeń, podczas której otworzy się na rozmowę.
W tym zawodzie kluczowa będzie również empatia i cierpliwość. Przyda się także odporność na stres i asertywność, która może być szczególnie istotna w organizowaniu rozmów z rodzicami.
Co warto studiować – psychologię czy pedagogikę?
Wybór zależy od własnych preferencji. Jeśli interesuje Cię środowisko szkolne, chcesz swoją pracę oprzeć w dużej części na analizie, obserwacji i edukacji, to ścieżka pedagogiczna będzie dla Ciebie idealnym wyborem. Jeśli jednak wolisz pracować z dziećmi nad ich rozwojem i sferą emocjonalną, to zdecydowanie lepiej odnajdziesz się w roli psychologa dziecięcego.
Nie czekaj i postaw już dziś na swój wymarzony zawód!
mgr Natalia Gut - kierownik działu Rekrutacji i Marketingu
Napisz do nas wiadomość